بند كفش
امام صادق " ع " با بعضی از اصحاب برای تسليت به خانه يكی از
خويشاوندان میرفتند ، در بين راه بند كفش امام صادق ( ع ) پاره شد ، به
طوری كه كفش به پا بند نمیشد . امام كفش را به دست گرفت و پای برهنه
به راه افتاد .
ابن ابی يعفور - كه از بزرگان صحابه آن حضرت بود - فورا كفش خويش را
از پا درآورد ، بند كفش را باز ، و دست خود را دراز كرد به طرف امام ،
تا آن بند را بدهد به امام كه امام با كفش برود و خودش با پای برهنه
راه را طی كند .
امام با حالت خشمناك ، روی خويش را از عبدالله برگرداند ، و به هيچ
وجه حاضر نشد آن را بپذيرد و فرمود
اگر يك سختی برای كسی پيش آيد ، خود آن شخص از همه به تحمل آن
سختی اولی است . معنا ندارد كه حادثهای برای يكنفر پيش بيايد و ديگری
متحمل رنج بشود